مجموعه اشعار حا

نرگس باغی

ای کز رخ تو گشته نقابی به عقابی                          وز ابروی تو گشته کلا غی به چه زاغی

ای کوی تو ام منزل امید و دل من                           هست منزل آن چشم چو فاقی و چو باغی

آن گردی چشمان تو در حلقه ام افکند                      آن نرگس سبزت به سرایی به چه داغی

با آن همه نازی که بکردی تو ببردی                        داد از دل من گرچه بود قاض تو ساقی

من آن همه چشمان سیاه و رخ تیره                             از دوست نخواهم بلکه چشمی همچو باغی

در روی تو ام فرصت دیدار نیامد                            زان رو که بود صورت تو همچو عقابی

گر در خم آن چشم درختی به در افتی                      چالاک برد جان به دو چنگی به رواقی

این حا همه از روی تو گفتم به چه سختی 

زان رو که وصفت نتوان گفت به یاغی

                                                               اول عشق 
     

عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد                           شاهد از ما برهانید و دلم ماتم زد

نرگسی کز بر او خار هزاران باشد                         پیش چشمم بپرانید و به عقلم سم زد

عقل بیمار منم عاشق ابروی تو شد                    وز همه حال جهان شکوه ی من در هم زد

تا به اکنون تو بدیدی این دو دشمن را یار؟                  عشق در آمد و عقلم به دلم پیوند زد

چون صدای نفسی از قفسی می آمد                       عشق پیدا شد و آن جور جفا بر هم زد

طره ی موی سیاهش که جدا از من بود               همه یک باره به نوری من و او در هم زد

قصه اول عشقم تو شنیدی اکنون

حال دانی که چه آمد دل حا بر غم زد؟